گفتیم که امواج صوتی به پرده صماخ برخورد می کند و به این پرده به لرزش در می آید. لرزش پرده به استخوان چکشی منتقل می شود. چون استخوان سندانی به استخوان چکشی متصل است با لرزش استخوان چکشی، استخوان سندانی نیز می لرزد و در نهایت این استخوان رکابی خواهد بود که به لرزش در می آید.
استخوان رکابی به بخشی به نام دریچه بیضی شکل متصل می باشد. در دریچه بیضی شکل پرده نازکی وجود دارد که در پشت این پرده بخش حلزونی گوش درونی قرار دارد.
- پس در گوش ما پرده فقط پرده، پرده صماخ نیست ما علاوه بر پرده صماخ پرده نازکی در دریچه بیضی نیز خواهیم داشت.
در داخل بخش حلزونی پر از مایع هت. لرزش پرده دریچه بیضی باعث انتقال این لرزش به مایع داخل حلزون گوش می شود و در نتیجه این مایع هم به حرکت در می آید.
در داخل حلزون گوش گیرنده های شنوایی قرار دارد. این گیرنده ها دارای مژک هایی هستند که با ماده ژلاتینی در ارتباط است. ماده ژلاتینی هم در داخل حلزون گوش هست و با مایع داخل حلزون گوش در ارتباط است.
خوب حالا چی شد؟! وقتی مایع داخل حلزون گوش حرکت می کند ماده ژلاتینی هم به حرکت در می آید و در نتیجه مژک هایی که با ماده ژلاتینی در تماس هستند نیز حرکت می کنند. حرکت این مژک ها باعث تحریک گیرنده های شنوایی می شود و در نتیجه پیام عصبی تولید و به وسیله عصب شنوایی به مغز می رود.
چنتا نکته خفن!
هنگام حرکت مژک های گیرنده های شنوایی کانال های دریچه دار موجود در غشای گیرنده باز می شوند و در نتیجه یون های مثبت وارد گیرنده شده و گیرنده شنوایی تحریک می شود.
پیام عصبی پس از تولید در گیرنده های شنوایی به نورون هایی که در مجاورت آن ها قرار دارند انتقال می یابد.
