در اطراف بدن ما انواع میکروب وجود دارد که تمایل دارند وارد بدن ما شوند. در بدن ما نیز مکانیسم هایی وجود دارد که از ورود این عوامل خارجی و میکروب ها به بدن جلوگیری می کند به این سیستم بدن ما که اجازه ورود میکروب ها را به بدن نمی دهد دستگاه ایمنی گفته می شود.
خود پوست از دو لایه تشکیل شده است: لایه بیرونی و لایه درونی به عبارت بهتر با وجود اینکه پوست در قسمت بیرونی بدن ما قرار دارد اما خود این قسمت بیرونی از دو لایه بیرونی و درونی تشکیل شده است.
لایه بیرونی پوست: در لایه بیرونی پوست چندین لایه از یاخته پوششی مشاهده می شود. که خارجی ترین این لایه ها یاخته هایش مرده هستند. یعنی خارجی ترین لایه بدن ما دارای یاخته های مرده می باشد.
یاخته های مرده نمی توانند به مدت زیادی در بدن باقی بمانند و پس از مدتی شروع به ریزش و افتادن از بدن می کنند. به این ترتیب میکروب هایی که به این یاخته ها چسبیده است نیز به همراه این یاخته ها شروع به ریختن می کنند.
نکته: در لایه مرده پوست رگ های خونی و بافت عصبی مشاهده نمی شود.
در زیر لایه بیرونی بافت پیوندی مشاهده می شود. به عبارت بهتر لایه درونی پوست از نوع بافت پیوندی می باشد.
به لایه بیرونی اپیدرم و به لایه درونی درم هم گفته میشه. پس اپیدرم پوست از نوع پوششی هستش و درم پوست از نوع بافت پیوندی هست
همان طور که گفته شد در بافت پیوندی رشته ای رشته های کشسان و به هم تنیده دیده می شود. در لایه درونی پوست نیز این رشته ها مشاهده می شود که باعث محکم و با دوام شدن پوست می گردد. در لوازم چرمی، چرم همین قسمت درونی پوست می باشد که سدی محکم و غیر قابل نفوذ در مقابل عوامل خارجی به وجود آورده است.
بافت پیوندی، بافت پوششی را به بافت های زیرین متصل می کند. در پوست نیز بافت پیوندی که در لایه درونی وجود دارد؛ لایه بیرونی را که شامل بافت پوششی است به بافت زیرین متصل کنید.