اندام های ضمیمه دستگاه تولید مثلی مرد
تولید و انتقال اسپرم
پس از تولید زامه در لولههای زامهساز، آنها از بیضه خارج و به درون لولهای پیچیده و طویل به نام برخاگ اپیدیدیم منتقل میشوند.
این زامهها ابتدا قادر به حرکت نیستند و باید حداقل ۱۸ ساعت در آنجا بمانند تا توانایی حرکت در آنها ایجاد شود.
سپس زامهها وارد مجرای طویلی به نام زامهبر اسپرم میشوند. از هر بیضه یک مجرای زامهبر خارج و وارد محوطه شکمی میشود.
هر کدام از مجراهای زامهبر در حین عبور از کنار و پشت مثانه، ترشحات غده وزیکول سمینال را دریافت میکنند. این غدد مایعی غنی از فروکتوز را به زامهها اضافه میکنند.
فروکتوز انرژی لازم برای فعالیت زامهها را فراهم میکند.
دو مجرای زامهبر در زیر مثانه وارد غده پروستات شده و به میزراه متصل میشوند. غده پروستات با ترشح مایعی شیریرنگ و قلیایی به خنثی کردن مواد اسیدی موجود در مسیر عبور زامه به سمت گامت ماده کمک میکند.
بعد از پروستات، یک جفت غده به نام پیازی میزراهی نیز به میزراه متصل میشوند. این غدهها ترشحات قلیایی و روانکنندهای را به مجرا اضافه میکنند.
به مجموع ترشحات سه نوع غده یاد شده که زامهها را از طریق میزراه به بیرون از بدن منتقل میکنند، مایع منی گفته میشود.
در جدول زیر مطالب گفته شده خلاصه وار آمده است:
خلاصه تولید و انتقال اسپرم
بخش | وظیفه |
---|---|
لولههای زامهساز | تولید اسپرم |
اپیدیدیم | ذخیره و رسیدن اسپرم |
زامهبر اسپرم | انتقال اسپرم به غدد جنسی |
وزیکول سمینال | تولید مایع غنی از فروکتوز |
پروستات | تولید مایع قلیایی برای خنثی کردن اسید |
پیازی میزراهی | تولید مایع روانکننده |
مایع منی | ترشحات سه غده |
نکات
- اسپرم پس از 18 ساعت در اپیدیدیم حرکت میکند.
- فروکتوز انرژی اسپرم را تامین میکند.
- مایع منی از ترشحات 3 غده تشکیل میشود.